Geen toename van bedreigde dier- en plantensoorten

De Rode Lijst is de meest uitgebreide en meest gebruikte informatiebron over de status van dier- en plantensoorten in de wereld. Het aantal soorten dat in Nederland op een Rode Lijst staat is op te vatten als een maat voor de toestand van de Nederlandse biodiversiteit. Hoe meer soorten bedreigd zijn, des te slechter staat de natuur ervoor.

Rode Lijst Indicator

De Rode Lijst Indicator in de visualisatie Groene groei laat zien dat het percentage niet bedreigde dier- en plantensoorten sinds 1950 sterk is gedaald van 100 procent naar rond de 60 procent in 2016. In de indicator zijn de soortgroepen zoogdieren, broedvogels, reptielen, amfibieën, dagvlinders, libellen en hogere planten opgenomen. Daarbij is per definitie aangenomen dat deze soorten in 1950 niet bedreigd waren. Dat betekent dat momenteel een kleine 40 procent van de onderzochte dier- en plantensoorten bedreigd wordt of kwetsbaar is.

Méér dan een derde van alle soorten is voor 1995 op de Rode Lijst terecht gekomen, omdat ze in meer of mindere mate bedreigd zijn. Tussen 1995 en 2005 is het aantal bedreigde soorten nog iets toegenomen, maar na 2005 is het aantal bedreigde soorten juist iets afgenomen.

De Rode Lijst Indicator geeft een gemiddelde. Er zijn dus ook na 2005 soorten ernstiger bedreigd geraakt, zoals de broedvogels van het boerenland. Er zijn echter meer soorten vooruitgegaan, zoals planten, libellen en zoogdieren.

Visualisatie Groene groei

De visualisatie Groene groei brengt verschillende indicatoren in beeld op het gebied van milieu-efficiëntie, natuurlijke hulpbronnen, milieukwaliteit van leven, beleidsinstrumenten en economische kansen. De visualisatie geeft van alle indicatoren de trend in Nederland weer en de positie van Nederland binnen de Europese Unie of OESO. De Rode Lijst Indicator is een van de indicatoren.