Sociale samenhang en welzijn: een paradox?
In de afgelopen twee decennia is de sociale cohesie in de samenleving toegenomen. Er zijn meer sociale contacten, en vooral het onderlinge vertrouwen en het vertrouwen in instellingen zijn gestegen. Cohesie is ook gerelateerd aan het ervaren welzijn: meer ‘meedoen’ en meer ‘vertrouwen’ gaan gepaard met een hoger geluk. Toch wordt de samenleving gemiddeld niet gelukkiger. Hoe is deze vermeende paradox te interpreteren?