Kleine arealen eiwitrijke gewassen in Nederland

Erratum:

Op 2 juni 2016 is de laatste zin van het artikel aangepast. Er stond: De grootste arealen sojabonen zijn te vinden in de Verenigde Staten met 3,1 miljoen hectare, in Brazilië met 2,5 miljoen hectare en in Argentinië met 1,9 miljoen hectare. Dit moet zijn: De grootste arealen sojabonen zijn te vinden in de Verenigde Staten met 31 miljoen hectare, in Brazilië met 25 miljoen hectare en in Argentinië met 19 miljoen hectare.

De arealen eiwitrijke gewassen laten de laatste jaren een grillig verloop zien en blijven vrij klein. Vanaf 2010 daalde het areaal voedererwten, steeg het areaal lupinen en sojabonen en de oppervlakte veldbonen fluctueerde vooral. In 2013 steeg het areaal niet-bittere lupinen tot 76 hectare en het areaal sojabonen tot 33 hectare.

Arealen van eiwitrijke gewassen in Nederland 

2013-eiwitrijke-gewassen-2013-g1

Arealen lupinen en sojabonen toegenomen

Voor de eiwitgewassen in diervoeders is Nederland afhankelijk van invoer buiten de Europese Unie. Het gaat dan vooral om de import van soja, waarbij de Nederlandse diervoeder- en levensmiddelenindustrie ernaar streeft om meer duurzaam geproduceerde soja in te zetten. Doel hierbij is om in 2015 helemaal overgeschakeld te zijn op duurzaam geproduceerde soja. Over de voortgang rond de verduurzaming van soja en andere agro-grondstoffen in Nederland heeft het CBS een rapport uitgebracht.

Minder afhankelijk van soja-import

In de afgelopen jaren zijn er initiatieven genomen om de afhankelijkheid van ingevoerde soja te verkleinen door meer eiwitrijke gewassen te verbouwen in de Europese Unie. In Nederland worden proeven genomen met het verbouwen van lupinen en sojabonen. Het eiwitgehalte van lupinen en sojabonen ligt rond de 35 procent en dat van veldbonen en voedererwten ligt rond de 25 procent. De proefvelden verklaren de toename van de arealen lupinen en sojabonen in de laatste jaren. De arealen van de eiwitgewassen blijven nog vrij klein van omvang. In 2013 ging het om 33 hectare sojabonen, 76 hectare niet-bittere lupinen, 228 hectare veldbonen en 231 hectare voedererwten. In totaal beslaan deze vier gewassen in 2013 een areaal van 559 hectare, dat is 0,03 procent van de totale Nederlandse landbouwgrond.

Arealen sojabonen in enkele EU-lidstaten, 2012 

2013-eiwitrijkegewassen-2013-g2

Areaal sojabonen in EU-lidstaten relatief bescheiden

Ook in andere EU-lidstaten zijn er initiatieven om meer sojabonen te gaan verbouwen, vooral in de Donauregio. De meeste EU-lidstaten hebben momenteel nog een bescheiden areaal. Zo was in 2012 het areaal sojabonen in Duitsland 1.000 hectare.
Het areaal sojabonen in Oostenrijk was 37.100 hectare, waarmee in ongeveer een zesde van de Oostenrijkse behoefte aan soja kon worden voorzien. Italië had met 153.000 hectare het grootste areaal sojabonen in de EU. Het totale areaal sojabonen in de Europese Unie is ongeveer 410 duizend hectare. In vergelijking met de grote soja-producerende landen is dit bescheiden. De grootste arealen sojabonen zijn te vinden in de Verenigde Staten met 31 miljoen hectare, in Brazilië met 25 miljoen hectare en in Argentinië met 19 miljoen hectare.

Wim de Rooij

Bron:

StatLine

CBS-rapport: Monitor duurzame agro-grondstoffen