Leefbaarheid in de buurt: een gedeelde verantwoordelijkheid

Lokale overheden doen steeds vaker een beroep op bewoners om mee te helpen met taken die zij traditioneel uitvoeren, zoals het onderhoud van de buurt of de buurtveiligheid. Denk bijvoorbeeld aan de actie Supporter van Schoon en de inzet van buurtwachten. Hiervoor bestaat ook draagvlak onder burgers: driekwart voelt zich verantwoordelijk voor de leefbaarheid in de buurt. Echter, niet alle taken vinden zij de verantwoordelijkheid van de bewoners zelf.

Schone straat, een taak van gemeente én burgers

Zo vindt driekwart van de volwassenen dat het verzorgen van de groenvoorzieningen in de buurt vooral een taak is van de gemeente. De zorg voor schone straten en een veilige buurt, daarentegen, is voor de meerderheid een taak van bewoners en gemeente samen. Het organiseren van buurtfeesten, ten slotte, wordt vooral gezien als de verantwoordelijkheid van de bewoners zelf.

Wie is verantwoordelijk voor de leefbaarheid in de buurt?

Ouderen voelen zich vaker verantwoordelijk voor de buurt

Het gevoel verantwoordelijk te zijn voor de leefbaarheid in de buurt wordt breed gedragen. Vanaf 35 jaar ligt het aandeel volwassenen dat zich hiervoor verantwoordelijk voelt rond de 80 procent. Onder de jongere leeftijdsgroepen ligt dit aandeel beduidend lager. Vooral 18- tot 25- jarigen zijn met 47 procent minder betrokken bij de buurt
Ook bewoners met een verhuiswens voelen zich minder vaak verantwoordelijk voor de leefbaarheid. Opleiding doet er minder toe: 73 procent van de laagopgeleiden voelt zich verantwoordelijk voor de buurt tegenover 79 procent van de hoogopgeleiden.
De verantwoordelijk voor de leefbaarheid van de buurt hangt eveneens samen met het soort buurt en het type woning. Mensen die  landelijk wonen voelen zich bijvoorbeeld vaker verantwoordelijk dan mensen die in het centrum van stad wonen.

Saskia Janssen-Jansen, Saskia te Riele en Karolijne van der Houwen

Bron:

Verantwoordelijkheid voor leefbaarheid (maatwerktabel)