Sociale uitsluiting

Sociale uitsluiting is een multidimensioneel begrip. Niet alleen financiële componenten spelen een rol, maar ook sociale, institutionele en normatieve aspecten zijn van belang. Financiële achterstand kán een onderdeel vormen van sociale uitsluiting, maar is geen noodzakelijke voorwaarde aangezien het sociaal aan de kant staan ook uitsluitend uit de andere condities kan voortkomen.

De gehanteerde indicatoren van sociale uitsluiting hebben betrekking op de deeldimensies sociale/maatschappelijke participatie, financiële/materiële positie, toegang tot sociale grondrechten en instituties, en normatieve integratie.

Per deeldimensie zijn de scores van de mensen in kwartielgroepen ingedeeld. De kwartielgroep met de minste achterstand kreeg de waarde 0 en de kwartielgroep met maximale achterstand de waarde 3. De index over alle vier dimensies tezamen loopt aldus van 0 tot 12. Personen die op minstens twee deeldimensies een maximale achterstand hebben en tevens uitkomen op een totaalscore van 10, 11 of 12 zijn als sociaal uitgesloten aangemerkt.