Wettelijke sociale verzekeringsinstellingen; financiën, 2002 - 2011

Tabeltoelichting

Toelichting onderwerpen

Wettelijke sociale uitkeringen

De wettelijke sociale uitkeringen zijn inkomensoverdrachten in geld of in
natura, die door wettelijke sociale verzekeringsinstellingen aan personen
of huishoudens worden toegekend om de financiële lasten te verlichten die
voortvloeien uit een aantal risico's en behoeften (arbeidsongeschiktheid,
ziekte, overlijden, werkloosheid). De gehele Nederlandse bevolking of
grote delen daarvan zijn verplicht om aan de wettelijke sociale regelingen
deel te nemen dan wel premies te betalen. Uitgezonderd: uitkeringen op
grond van eigen bijdragen en inkomensoverdrachten, die bekostigd worden
uit algemene middelen (belasting).
De wettelijke sociale uitkeringen zijn gerubriceerd naar bekostigend
fonds.

Arbeidsongeschiktheidsfonds

Het Arbeidsongeschiktheidsfonds (Aof) financiert de WAO-uitkering na vijf
jaar van arbeidsongeschiktheid. Bovendien financiert het Aof vanaf 1
januari 2005 de WAZ-uitkering en vanaf 1 januari 2006 de WIA-uitkering.
Met ingang van 2007 financiert het Aof slechts een deel van de
WIA-uitkeringen, namelijk alle IVA-uitkeringen en WGA-uitkeringen vanaf
een duur van 10 jaar.
De Wet op de Arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO) voorziet in een
loonvervangende uitkering voor werknemers die voor 1 januari 2004
arbeidsongeschikt zijn geworden en na 1 jaar nog geheel of gedeeltelijk
arbeidsongeschikt waren. De WAO is met ingang van 29 december 2005
vervangen door de WIA. De WIA geldt voor mensen die op of na 1 januari
2004 arbeidsongeschikt (zijn ge-)worden. De WAO blijft bestaan voor
mensen die al een WAO-uitkering hebben.
De Wet Werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) bestaat uit twee
regelingen: de Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten (IVA),
die een loonvervangende uitkering verzorgt voor werknemers die volledig
en duurzaam arbeidsongeschikt zijn, en de regeling Werkhervatting
Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA), die een aanvulling op het met
arbeid verdiende inkomen verzorgt, of een minimumuitkering als men niet
of niet voldoende werkt.
De Wet Arbeidsongeschiktheidsverzekering Zelfstandigen (WAZ) was tot 1
augustus 2004 een verplichte verzekering voor zelfstandigen voor de
financiële gevolgen van langdurige arbeidsongeschiktheid.

Werk en Inkomen Arbeidsvermogen (WIA)

Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA)
Wet die als doel heeft om personen in loondienst te verzekeren van een
loonvervangende uitkering bij langdurige arbeidsongeschiktheid (langer
dan twee jaar). Deze wet is op 29 december 2005 in werking getreden als
opvolger van de Wet op de Arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO).
Binnen de WIA wordt onderscheid gemaakt tussen:
1. Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten (IVA); deze regeling
verstrekt uitkeringen aan volledig en duurzaam arbeidsongeschikten.
2. Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA); deze regeling
verstrekt uitkeringen aan gedeeltelijk arbeidsongeschikten en aan
volledig, maar niet duurzaam arbeidsongeschikten.
In 2006 werden alle WIA-uitkeringen betaald uit het
Arbeidsongeschiktheidsfonds.
Per 1 januari 2007 worden de WGA-uitkeringen gefinancierd uit:
- de Werkhervattingskas voor uitkeringen korter dan 10 jaar, uitgezonderd
de vangnetgroepen;
- het Arbeidsongeschiktheidsfonds voor alle uitkeringen vanaf een duur
van 10 jaar, loonaanvullingen voor het deel boven de vervolguitkering
en uitkeringen aan vangnetgroepen (uitgezonderd flexwerkers);
- de Sectorfondsen voor uitkeringen korter dan 10 jaar aan flexwerkers
uit het bedrijfsleven;
- het Uitvoeringsfonds voor de Overheid voor uitkeringen korter dan 10
jaar aan flexwerkers bij de overheid.
De IVA-uitkeringen blijven vanuit het Arbeidsongeschiktheidsfonds
gefinancierd.

Werkhervattingskas

De Werkhervattingskas (Whk) financiert vanaf 2007 de eerste tien jaar van
de WGA-uitkering voor werknemers, behalve voor de vangnetgroepen (zoals
zwangere vrouwen en uitzendkrachten).
De Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen (WIA) is de opvolger van de
Wet op de Arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO). De WIA bestaat uit
twee regelingen: de Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten
(IVA), die een loonvervangende uitkering verzorgt voor werknemers die
volledig en duurzaam arbeidsongeschikt zijn, en de regeling
Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA), die een aanvulling
op het met arbeid verdiende inkomen verzorgt, of een minimumuitkering als
men niet of niet voldoende werkt.

Werk en Inkomen Arbeidsvermogen (WIA)

Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA)
Wet die als doel heeft om personen in loondienst te verzekeren van een
loonvervangende uitkering bij langdurige arbeidsongeschiktheid (langer
dan twee jaar). Deze wet is op 29 december 2005 in werking getreden als
opvolger van de Wet op de Arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO).
Binnen de WIA wordt onderscheid gemaakt tussen:
1. Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten (IVA); deze regeling
verstrekt uitkeringen aan volledig en duurzaam arbeidsongeschikten.
2. Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA); deze regeling
verstrekt uitkeringen aan gedeeltelijk arbeidsongeschikten en aan
volledig, maar niet duurzaam arbeidsongeschikten.
In 2006 werden alle WIA-uitkeringen betaald uit het
Arbeidsongeschiktheidsfonds.
Per 1 januari 2007 worden de WGA-uitkeringen gefinancierd uit:
- de Werkhervattingskas voor uitkeringen korter dan 10 jaar, uitgezonderd
de vangnetgroepen;
- het Arbeidsongeschiktheidsfonds voor alle uitkeringen vanaf een duur
van 10 jaar, loonaanvullingen voor het deel boven de vervolguitkering
en uitkeringen aan vangnetgroepen (uitgezonderd flexwerkers);
- de Sectorfondsen voor uitkeringen korter dan 10 jaar aan flexwerkers
uit het bedrijfsleven;
- het Uitvoeringsfonds voor de Overheid voor uitkeringen korter dan 10
jaar aan flexwerkers bij de overheid.
De IVA-uitkeringen blijven vanuit het Arbeidsongeschiktheidsfonds
gefinancierd.

Sectorfondsen

De Sectorfondsen (Sfn) financieren het eerste halfjaar van de
WW-uitkering aan ex-werknemers in de marktsector. Daarnaast financieren
de Sfn de ZW-uitkeringen aan werknemers waarvoor geen
loondoorbetalingsplicht van werkgevers geldt. Met ingang van 2007
financieren de fondsen ook de WGA-uitkeringen korter dan 10 jaar aan
flexwerkers uit de marktsector. Vóór 2006 werden de Sfn nog aangeduid met
Wachtgeldfondsen.
De Werkloosheidswet (WW) heeft tot doel werknemers te verzekeren tegen de
financiële gevolgen van werkloosheid.
De Ziektewet (ZW) geeft werknemers recht op een uitkering, indien zij
door ziekte, gebrek, zwangerschap of bevalling niet in staat zijn te
werken en geen werkgever meer hebben die hun loon doorbetaalt.
De regeling Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA) verstrekt
uitkeringen aan gedeeltelijk arbeidsongeschikten en aan volledig, maar
niet duurzaam arbeidsongeschikten.

Werk en Inkomen Arbeidsvermogen (WIA)

Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA)
Wet die als doel heeft om personen in loondienst te verzekeren van een
loonvervangende uitkering bij langdurige arbeidsongeschiktheid (langer
dan twee jaar). Deze wet is op 29 december 2005 in werking getreden als
opvolger van de Wet op de Arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO).
Binnen de WIA wordt onderscheid gemaakt tussen:
1. Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten (IVA); deze regeling
verstrekt uitkeringen aan volledig en duurzaam arbeidsongeschikten.
2. Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA); deze regeling
verstrekt uitkeringen aan gedeeltelijk arbeidsongeschikten en aan
volledig, maar niet duurzaam arbeidsongeschikten.
In 2006 werden alle WIA-uitkeringen betaald uit het
Arbeidsongeschiktheidsfonds.
Per 1 januari 2007 worden de WGA-uitkeringen gefinancierd uit:
- de Werkhervattingskas voor uitkeringen korter dan 10 jaar, uitgezonderd
de vangnetgroepen;
- het Arbeidsongeschiktheidsfonds voor alle uitkeringen vanaf een duur
van 10 jaar, loonaanvullingen voor het deel boven de vervolguitkering
en uitkeringen aan vangnetgroepen (uitgezonderd flexwerkers);
- de Sectorfondsen voor uitkeringen korter dan 10 jaar aan flexwerkers
uit het bedrijfsleven;
- het Uitvoeringsfonds voor de Overheid voor uitkeringen korter dan 10
jaar aan flexwerkers bij de overheid.
De IVA-uitkeringen blijven vanuit het Arbeidsongeschiktheidsfonds
gefinancierd.

Wettelijke sociale uitkeringen(regeling)

De wettelijke sociale uitkeringen zijn inkomensoverdrachten in geld of in
natura, die door wettelijke sociale verzekeringsinstellingen aan personen
of huishoudens worden toegekend om de financiële lasten te verlichten die
voortvloeien uit een aantal risico's en behoeften (arbeidsongeschiktheid,
ziekte, overlijden, werkloosheid). De gehele Nederlandse bevolking of
grote delen daarvan zijn verplicht om aan de wettelijke sociale regelingen
deel te nemen dan wel premies te betalen. Uitgezonderd: uitkeringen op
grond van eigen bijdragen en inkomensoverdrachten, die bekostigd worden
uit algemene middelen (belasting).
De wettelijke sociale uitkeringen zijn gerubriceerd naar regeling.

Werk en Inkomen Arbeidsvermogen (WIA)

Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA)
Wet die als doel heeft om personen in loondienst te verzekeren van een
loonvervangende uitkering bij langdurige arbeidsongeschiktheid (langer
dan twee jaar). Deze wet is op 29 december 2005 in werking getreden als
opvolger van de Wet op de Arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO).
Binnen de WIA wordt onderscheid gemaakt tussen:
1. Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten (IVA); deze regeling
verstrekt uitkeringen aan volledig en duurzaam arbeidsongeschikten.
2. Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA); deze regeling
verstrekt uitkeringen aan gedeeltelijk arbeidsongeschikten en aan
volledig, maar niet duurzaam arbeidsongeschikten.
In 2006 werden alle WIA-uitkeringen betaald uit het
Arbeidsongeschiktheidsfonds.
Per 1 januari 2007 worden de WGA-uitkeringen gefinancierd uit:
- de Werkhervattingskas voor uitkeringen korter dan 10 jaar, uitgezonderd
de vangnetgroepen;
- het Arbeidsongeschiktheidsfonds voor alle uitkeringen vanaf een duur
van 10 jaar, loonaanvullingen voor het deel boven de vervolguitkering
en uitkeringen aan vangnetgroepen (uitgezonderd flexwerkers);
- de Sectorfondsen voor uitkeringen korter dan 10 jaar aan flexwerkers
uit het bedrijfsleven;
- het Uitvoeringsfonds voor de Overheid voor uitkeringen korter dan 10
jaar aan flexwerkers bij de overheid.
De IVA-uitkeringen blijven vanuit het Arbeidsongeschiktheidsfonds
gefinancierd.