Verhuispatronen van hoogopgeleiden vanuit een levensloopperspectief: De rol van geografie en gender

De empirische analyses hebben aangetoond hoe binnenlandse migratieprocessen in Nederland hebben bijgedragen aan een toegenomen ruimtelijke concentratie van menselijk kapitaal in de kernregio, de Randstad, een polycentrische stedelijke regio die wordt gekenmerkt door een dichte en diverse arbeidsmarkt. Dit benadrukt de noodzaak van beleid dat zowel de voordelen als de nadelen van concentratie van menselijk kapitaal aanpakt, zodat een evenwichtige regionale ontwikkeling wordt bevorderd en de negatieve effecten van ruimtelijke ongelijkheden worden beperkt.
De bevindingen ondersteunen grotendeels de menselijk kapitaaltheorie van migratie. Onderwijsniveau en regionale arbeidsmarktkenmerken zijn cruciale voorspellers van wie migreert en wie niet, maar voornamelijk tijdens de vroege stadia van de volwassen levensloop. De invloed van sociale normen over genderrollen brengt nuance aan in de menselijk kapitaaltheorie. Interne migratiegedragingen in Nederland vertonen een gematigd genderpatroon vanaf het moment dat afgestudeerden hun opleiding voltooien. Partnerbanden verminderen binnenlandse migratie aanzienlijk voor zowel mannen als vrouwen, maar vrouwen worden geconfronteerd met meer beperkende sociaaldemografische omstandigheden dan mannen, aangezien zij op jongere leeftijd gaan samenwonen.
Kooiman, N. (2024). Human capital migration from a life course perspective: The role of geography and gender. Dissertation, University of Amsterdam, handle:11245.1/43b8afb7-c023-435f-947d-fb53aa813e3b.
Downloads
- PDF - Dissertatie Kooiman