Hoeveel flexwerkers zijn er?

Het antwoord op deze vraag hangt af van de manier waarop flexwerkers worden afgebakend. Bij flexwerkers gaat het om twee groepen: werknemers met een flexibele arbeidsrelatie en zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers). Hier is uitgegaan van werkenden van 15 tot 75 jaar, ongeacht het aantal uren dat zij werken. En als een persoon meer dan één baan of werkkring heeft, wordt uitgegaan van de baan of werkkring waaraan de meeste tijd wordt besteed.

In 2018 waren er bijna 2 miljoen werknemers met een flexibele arbeidsrelatie. Zij hebben een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd óf een flexibel aantal uren per week. Steeds meer werknemers hebben zo’n overeenkomst. Hun aantal is in de periode 2003-2018 met 878 duizend toegenomen.

Oproep- en invalkrachten zijn de grootste groep flexibele werknemers. In 2018 waren zij met 539 duizend en maakten daarmee 27 procent uit van alle werknemers met een flexibele arbeidsrelatie. Hun aantal is sinds 2003 meer dan verdubbeld. Omvangrijke groepen onder de flexwerkers zijn verder: tijdelijke werknemers met uitzicht op een vaste aanstelling (384 duizend), uitzendkrachten (289 duizend) en tijdelijke werknemers zonder vaste uren (253 duizend). Deze laatste drie groepen vormen bij elkaar opgeteld bijna de helft van alle werknemers met een flexibel contract.

Naast werknemers met een flexibele arbeidsrelatie waren er bijna 1,1 miljoen zzp’ers in 2018. Sinds 2003 is hun aantal met 440 duizend toegenomen. De groei van het aantal zzp’ers betreft vooral zelfstandigen die eigen arbeid of diensten aanbieden. Zij maken ruim 80 procent uit van alle zzp’ers.
Werknemers met een flexibele arbeidsrelatie en zzp’ers vormen samen ruim 3,0 miljoen flexwerkers. Dat is bijna 35 procent van alle werkenden. In 2003 was dat nog 22 procent.