Hoeveel flexwerkers zijn er?

Het antwoord op deze vraag hangt af van de manier waarop flexwerkers worden afgebakend. Bij flexwerkers gaat het om twee groepen: werknemers met een flexibele arbeidsrelatie en zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers). Hier is uitgegaan van werkenden van 15 tot 75 jaar, ongeacht het aantal uren dat zij werken. En als een persoon meer dan één baan of werkkring heeft, wordt uitgegaan van de baan of werkkring waaraan de meeste tijd wordt besteed.

In 2019 waren er 1,9 miljoen werknemers met een flexibele arbeidsrelatie. Zij hebben een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd óf een flexibel aantal uren per week. Hun aantal is in de periode 2003-2019 met 831 duizend toegenomen.

Oproep- en invalkrachten zijn de grootste groep flexibele werknemers. In 2019 waren zij met 545 duizend en maakten daarmee 28 procent uit van alle werknemers met een flexibele arbeidsrelatie. Hun aantal is sinds 2003 meer dan verdubbeld. Omvangrijke groepen onder de flexwerkers zijn verder: tijdelijke werknemers met uitzicht op een vaste aanstelling (383 duizend), uitzendkrachten (266 duizend) en tijdelijke werknemers zonder vaste uren (237 duizend). Deze laatste drie groepen vormen bij elkaar opgeteld bijna de helft van alle werknemers met een flexibel contract.

Naast werknemers met een flexibele arbeidsrelatie waren er 1,1 miljoen zzp’ers in 2019. Sinds 2003 is hun aantal met 467 duizend toegenomen. De groei van het aantal zzp’ers betreft vooral zelfstandigen die eigen arbeid of diensten aanbieden. Zij maken ruim 80 procent uit van alle zzp’ers.

Werknemers met een flexibele arbeidsrelatie en zzp’ers vormen samen 3,0 miljoen flexwerkers. Dat is 34 procent van alle werkenden. In 2003 was dat nog 22 procent.