Hoeveel flexwerkers zijn er?

Het antwoord op deze vraag hangt af van de manier waarop flexwerkers worden afgebakend. Bij flexwerkers gaat het om twee groepen: werknemers met een flexibele arbeidsrelatie en zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers). Hier is uitgegaan van werkenden van 15 tot 75 jaar, ongeacht het aantal uren dat zij werken. En als een persoon meer dan één baan of werkkring heeft, wordt uitgegaan van de baan of werkkring waaraan de meeste tijd wordt besteed.

In 2020 waren er 1,7 miljoen werknemers met een flexibele arbeidsrelatie. Zij hebben een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd óf een flexibel aantal uren per week. In de periode 2003-2020 zijn er 625 duizend flexwerknemers bij gekomen. Wel is dit aantal in 2020 ten opzichte van 2019 fors gedaald, namelijk met 206 duizend.

Oproep- en invalkrachten zijn de grootste groep flexwerknemers, 509 duizend in 2020. Dit is 30 procent van alle werknemers met een flexibele arbeidsrelatie. Het aantal flexwerknemers is sinds 2003 bijna verdubbeld. Omvangrijke groepen onder de flexwerkers zijn verder:

• tijdelijke werknemers met uitzicht op een vaste aanstelling (349 duizend);
• uitzendkrachten (211 duizend);
• tijdelijke werknemers zonder vaste uren (211 duizend).

Deze laatste drie groepen vormen bij elkaar opgeteld 45 procent van alle werknemers met een flexibel contract.
Naast werknemers met een flexibele arbeidsrelatie waren er 1,1 miljoen zzp’ers in 2020. Sinds 2003 is hun aantal met 514 duizend toegenomen. De groei van het aantal zzp’ers betreft vooral zelfstandigen die eigen arbeid of diensten aanbieden. Zij maken ruim 80 procent uit van alle zzp’ers.
Werknemers met een flexibele arbeidsrelatie en zzp’ers vormen samen 2,9 miljoen flexwerkers. Dat is 32 procent van alle werkenden. In 2003 was dat nog 22 procent.