Componenten van werkloosheid

Componenten van werkloosheid refereren naar oorzaken van werkloosheid en zijn het onderwerp geweest van een uitgebreid en complex academisch debat. Desondanks zijn er relatief weinig methodieken voorgesteld om deze componenten empirisch te bepalen. De methodieken zijn doorgaans een reflectie van een specifieke economische stroming en gebruiken modellen met specifieke veronderstellingen. Waar de (neo-)klassieke traditie zich richt op het schatten van de Phillipscurve, zo richt de (neo-)Keynesiaanse traditie zich op het schatten van de Beveridge curve. De conclusie is dat er geen overeenstemming is over welke methode gebruikt dient te worden. Ondanks de conceptuele, methodologische en ideologische problemen is het mogelijk om componenten te berekenen vanuit een statistisch perspectief:

• Een statische analyse onthult dat alle werkloosheid het resultaat is van marktimperfecties. In dit paper wordt aangetoond dat alle werkloosheid wordt verklaard door rigiditeit. In aanvulling daarop: het tegelijkertijd bestaan van werkloosheid en vacatures is het resultaat van rigiditeit
  en micro markten.
• Een dynamische analyse bestaat uit het toepassen van cyclusextractiemethoden om een korte conjunctuurcyclus (Juglar) en een trend te berekenen. Deze grootheden zijn goed vergelijkbaar met traditionele concepten zoals de NAIRU.
• Een analyse van mismatches bestaat uit het berekenen van de CVAR voor opleidingsniveau, regio en sector.