Huishoudens met energiearmoede

Huishoudens met energiearmoede hebben een laag inkomen in combinatie met hoge energiekosten en/of een woning met een lage energetische kwaliteit. Lage energetische kwaliteit betekent dat een woning slecht te verwarmen is (bijvoorbeeld door slechte isolatie) en/of er geen mogelijkheden zijn om energie op te wekken (bijvoorbeeld met zonnepanelen).

De energiekosten bestaan uit de energierekening, verminderd met eventuele financiële steunmaatregelen vanuit de overheid. Een laag huishoudensinkomen is maximaal 30 procent hoger dan de lage-inkomensgrens, ofwel een besteedbaar inkomen tot 20.875 euro in 2024 gestandaardiseerd naar een eenpersoonshuishouden.

Dit jaar is, in aanvulling op de groep huishoudens met energiearmoede -en dus een laag inkomen- ook gekeken naar de huishoudens met een laag middeninkomen. Oftewel, de huishoudens net boven de gehanteerde inkomensgrens met maximaal 30 tot 100 procent van de lage inkomensgrens (een gestandaardiseerd besteedbaar inkomen tussen 20.875 euro en 32.116 euro). Deze huishoudens lopen bij hoge energieprijzen het risico dat de energiekosten ook te hoog worden ten opzichte van hun inkomen.