Energiebalans; kerncijfers, 1946-2016

Deze tabel bevat cijfers over het aanbod, de omzetting en het verbruik van energie. Energie komt onder andere vrij bij de verbranding van bijvoorbeeld aardgas, aardolie, steenkool en biobrandstoffen. Energie kan ook worden verkregen uit elektriciteit of warmte of worden onttrokken aan de natuur, bijvoorbeeld windkracht of zonne-energie. In de energiestatistiek heten al deze bronnen waaruit energie kan worden gebruikt 'energiedragers'.

Het aanbod van energie wordt gevormd door de winning van energie, het saldo van in- en uitvoer en het saldo van de voorraadmutatie. Dit wordt ook wel het primair energieaanbod genoemd, omdat dit de hoeveelheid energie is die in het land beschikbaar is voor omzetting of verbruik.

Van de energieomzetting geeft de tabel zowel cijfers over de inzet van energiedragers voor omzetting (de hoeveelheid energie die is gebruikt om andere energiedragers van te maken), als over de productie van energie nà de omzetting (de hoeveelheid energie die is gemaakt uit andere energiedragers), als over het saldo van inzet en productie. Dit saldo van energieomzetting is te interpreteren als het verlies van energie bij de omzetting.

Vervolgens toont de energiebalans het finaal verbruik van energie, dit is het eindverbruik van energie. Dit bestaat uit het finaal energieverbruik en het niet-energetisch gebruik. Het finaal energieverbruik is de energie die energie-afnemers benutten voor energetische doeleinden. Niet-energetisch gebruik is het gebruiken van een energiedrager voor het maken van een product dat geen energiedrager is.

Gegevens beschikbaar:
Van 1946 per jaar en van 1995 tot en met 2016 per jaar en per kwartaal.

Status van de cijfers:
Alle cijfers tot en met verslagjaar 2014 zijn definitief. De cijfers over 2015 en 2016 zijn nader voorlopig.

Wijzigingen per 22 december 2017:
Geen, deze tabel is stopgezet. Zie voor meer informatie paragraaf 3.

Wijziging per 30 juni 2017:
Nader voorlopige cijfers over 2016 zijn toegevoegd.

Vanaf verslagjaar 2016 zijn er twee trendbreuken in de Energiebalans die te maken hebben met een betere aansluiting bij internationale conventies:
1. Verplaatsen van aanvoer van elektriciteit door elektriciteitscentrales. Tot en met 2015 is de elektriciteit die elektriciteitscentrales aanvoeren geteld bij de inzet van elektriciteit voor elektriciteitsproductie, vanaf 2016 is deze elektriciteit onderdeel van eigen verbruik van energiebedrijven. In 2016 ging het om ongeveer 2 PJ elektriciteit.
2. Verplaatsen van de inzet van hoogovengas en cokesovengas naar cokesfabrieken.
Cokesfabrieken gebruiken hoogovengas en cokesovengas voor het maken van proceswarmte. Tot en met 2015 werd dit geteld als inzet voor overige omzetting. Vanaf 2016 wordt dit geteld als eigen verbruik van de cokesfabrieken. In 2016 ging het om ongeveer 8 PJ kolengassen.

Wijziging per 12 oktober 2016:
Cijfers over 1990 tot en met 1994 zijn gereviseerd.

De cijfers van de energiebalans zijn over de periode 1990 tot en met 1994 gereviseerd. Deze revisie sluit aan de op de revisie die vorig jaar is doorgevoerd voor de jaren 1995 tot en met 2013. De belangrijkste aanleidingen hiervoor waren een trendbreuk in de tijdreeks voor het niet-energetisch gebruik, de mogelijkheid klantenbestanden van netwerkbedrijven te gebruiken voor het bepalen van het finaal verbruik van aardgas en elektriciteit en het beschikbaar komen van nieuwe broninformatie over het verbruik van brandstoffen voor vervoer en mobiele bronnen. Verder is het eigen verbruik van de energiebedrijven nu apart opgenomen en geen onderdeel meer van het finaal verbruik. Tot slot is nog een aantal aanpassingen doorgevoerd van kleinere omvang, zoals het corrigeren van geconstateerde fouten en bijstelling van cijfers door het beschikbaar komen van nieuwe informatie.

Wanneer komen er nieuwe cijfers?
Niet meer van toepassing.