Natuurlijke hulpbronnen
Voor een lange-termijn-stabiliteit van de economie is het belangrijk dat er een evenwicht bestaat tussen de druk van de economie op de voorraden natuurlijke hulpbronnen en het vermogen van deze voorraden om zich te herstellen. De indicatoren in dit thema richten zich zowel kwantitatief als kwalitatief op de voorraden hernieuwbare hulpbronnen (zoals hout, water en biodiversiteit), en niet-hernieuwbare hulpbronnen (zoals fossiele energievoorraden).
Aardgas is in Nederland de economisch belangrijkste niet-hernieuwbare hulpbron. De aardgasreserves nemen jaarlijks af door winning. De laatste jaren minder snel doordat het productieplafond is verlaagd in verband met de aardbevingsproblematiek in Groningen.
Het oppervlak bebouwd gebied neemt in Nederland nog steeds toe, waardoor de druk op ecosystemen en biodiversiteit is verhoogd. De voorraden van de hernieuwbare hulpbronnen in de vorm van bossen (staand hout) en vis nemen toe. De voorraad staand hout is gegroeid door zowel bosuitbreiding als een toename van de geschatte houtvoorraad per hectare. De kwaliteit van mariene ecosystemen wordt gemeten in termen van de omvang van visbestanden. Door de vangstlimieten van de Europese Unie herstellen veel visbestanden zich in de Noordzee.
