Bijna 850 duizend mensen hebben meer dan één nationaliteit

Op 1 januari 2002 woonden in Nederland 848 duizend mensen met meer dan één nationaliteit. Dit is ruim twee keer zoveel als op 1 januari 1995. In bijna de helft van de gevallen gaat het om mensen die naast de Nederlandse nationaliteit ook de Turkse of de Marokkaanse nationaliteit hebben.

Toename gevolg van naturalisaties

De verdubbeling van het aantal mensen met meerdere nationaliteiten komt door het grote aantal naturalisaties van niet-Nederlanders. Deze hebben na naturalisatie in meerderheid hun oorspronkelijke nationaliteit behouden. Het gaat vrijwel alleen om mensen met de Nederlandse en één (of meer) niet-Nederlandse nationaliteiten. Er zijn slechts zevenduizend personen met twee of drie niet-Nederlandse nationaliteiten.

Inwoners van Nederland met meerdere nationaliteiten, 1 januari

Vooral mensen met ook Turkse of Marokkaanse nationaliteit

Mensen die naast de Nederlandse ook de Turkse of Marokkaanse nationaliteit hebben, vormen bijna de helft van alle mensen met meer dan één nationaliteit. Op ruime afstand volgen Nederlanders met tevens de Duitse of Britse nationaliteit.

Niet-Nederlandse nationaliteit van mensen met meerdere nationaliteiten, 1 januari 2002

Meerderheid behoudt de oorspronkelijke nationaliteit

Niet-Nederlanders konden bij naturalisatie tussen 1 januari 1992 en 1 oktober 1997 kiezen voor het behoud van de oorspronkelijke nationaliteit. Daar is op grote schaal gebruik van gemaakt. In de jaren 1995-1997 heeft 82 procent dit gedaan. Sinds 1 oktober 1997 geldt weer het principe dat mensen slechts één nationaliteit mogen hebben. Hierop bestaan echter een aantal uitzonderingen. Daardoor behield in de jaren 1998-2001 nog steeds 76 procent van de genaturaliseerden de oorspronkelijke nationaliteit.

Aandeel genaturaliseerden dat de oorspronkelijke nationaliteit behield, 1998-2001

Behoud nationaliteit en land van herkomst

Tussen de diverse herkomstlanden bestaan in dit opzicht grote verschillen. Vrijwel alle Turken en Marokkanen hebben hun oorspronkelijke nationaliteit behouden. Wel is het zo dat het opgeven van de oorspronkelijke nationaliteit voor bijvoorbeeld Marokkanen en Iraniërs onmogelijk is door de wetgeving in het land van herkomst. Anderen, zoals Somaliërs en Surinamers, hebben in ruime meerderheid gekozen voor het opgeven van hun oorspronkelijke nationaliteit.

Han Nicolaas